Cusco
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg sippie en klaas
01 December 2009 | Peru, Cusco
Tja, hoe begin ik (s) dit vervolgverhaal. Terwijl we zo aan het reizen zijn hebben we zelf het idee dat we het erg rustig aan doen. En toch, als ik dan ons dagboekje erop na sla en de foto’s bekijk die we de afgelopen paar weken gemaakt hebben, dan hebben we weer veel verschillende dingen gedaan/gezien/ervaren.
In Huaraz hebben we lekker geluierd, deels omdat het nogal regenachtig was. De dag zonder regen hebben we een prachtige toer per taxi gemaakt naar een paar hooggelegen meren. Doordat het regenseizoen nu toch echt aangebroken lijkt te zijn hebben we ons eerdere plan om nog verder de bergen in te gaan laten varen. Maar goed ook, bleek achteraf, want sommige wegen waren slecht befietsbaar. (deze informatie hoorden we in Nazca van een medefietser die we ook al in Ecuador hadden ontmoet)
Vanaf Huaraz (3000m) zijn we langzaam klimmend met een tussenstop in een gribushotelletje in Catac (3550m) naar de pas bij Conocoche op zo’n 4100m gefietst. Pffff. Het was niet steil, maar het is alsof ze de zuurstofkraan hebben dichtgedraaid. Voor het eerst van mijn leven zo’n hoge pas gefietst. Vanaf Conocoche was het heerlijk afdalen. In 120km 4000m afdalen naar Barranca aan de kust. Alleen de laatste 30 km was het vlak en we hadden windkracht 5 tegen, dus dat was nog even aanpoten.
Het gribus hotel had alleen kleine kamertjes met bed en gemeenschappelijk 2 Wc’s en 1 douche met een elektrische douchekop met allemaal loshangende draden. Gedoucht hebben we niet want we vonden de douche ten eerste niet zo fris en ten tweede vrij onbetrouwbaar met het gevaar van elektrocutie. Maar vooruit het was maar voor 1 nacht. Vervolgens was het feest beneden in het café tot 12 uur. Veel harde muziek en gelal. Daarna was het feest op onze straat. Er liep een bandje met trommels en toeters onze straat op en neer met wat mensen die er omheen dansten. Dit hadden we eerder meegemaakt, alleen niet zo van dichtbij. Het is een soort ritueel om de goden gunstig te stemmen en een goede oogst te krijgen. Iedere straat heeft hiervoor zijn eigen nacht. Om drie uur vonden ze het genoeg en dachten we te kunnen slapen. Bleek de hele band bij ons in het hotel te slapen. Zucht. Dus duurde het weer een uur voor iedereen sliep. Om half zes werden we wakker van het lawaai beneden. We wisten niet hoe snel we weg moesten komen. 2 WC’s delen met een groep dronken mannen is ook geen pretje. Jaja, het is dus niet alleen maar fantastisch.
Vanaf Barranca met de bus naar Lima, omdat het altijd lastig is om zo’n miljoenenstad een beetje goed in en uit te komen. Ook is het niet echt leuk om meer dan 40 km door de stad en haar zogenaamde nieuwe wijken (lees: sloppenwijken) te fietsen. We hebben een hotelletje in de wijk Miraflores opgezocht. Lima was aardig, niet bijzonder, geen stad waar we zouden willen blijven.
Vanuit Lima met de bus naar Paracas. Hiervandaan hebben we een boottocht gemaakt naar de islas Ballestas, ofwel Peru’s poor man’s galapagos. Geweldig. Een paar rotsblokken in zee die helemaal overdekt zijn met allerlei soorten vogels, zeeleeuwen en pinguïns. Guano (vogelpoep meters dik) is dus ook een exportproduct hiervandaan.
Gefietst naar Huancachina, een oase in de zandwoestijn bij Ica. We zijn ineens wel op de gringo-trail beland, in geen tijden hebben we zoveel toeristen gezien als deze dagen. Ook wel weer eens leuk.
Vanaf hier is het ongeveer 50 km zandduinen tot aan de kust. Als geweldige toeristische attractie hebben we met een buggy een rit gemaakt door de duinen om vervolgens ergens afgezet te worden om van een aantal opeenvolgende duinen te sand-boarden. Helemaal leuk. De eerste duin gingen we nog zittend af, maar daarna liggend op de buik de steile hellingen af. Wow. Ik heb er nog blauwe plekken van. ’s Avonds lekker bieren met een Engels stel waarmee we het sandboard avontuur hebben gedaan. Erg gezellig.
En dan natuurlijk door naar Nazca om de Nazca-lines met een vliegtuigje te gaan bekijken. Als je hier dan toch bent…. Ook dit was fantastisch. Een vlakke pampa doorsneden met allemaal lijnen en figuren. Gemaakt door de Nazca cultuur van 2000 jaar geleden. Het waarom is onderwerp van veel theorieën, van ufo’s tot astronomische kalender. Het meest aannemelijk is nog de theorie waarin hiermee de goden gunstig gestemd zouden worden en het zou gaan regenen. Het is hier nl kurkdroog. Het vliegtuigje vloog laag (100m) over de figuren en maakte veel bochten om iedereen gelegenheid te geven alles goed te zien. Na de 2e figuur was Sippie al kotsmisselijk. Dus mocht ik (k) de foto’s maken.
Vanaf Nazca met een super de luxe bus naar Cusco. 15 uren bussen over 650 km en een paar zeer hoge (4300m) passen. Het meeste deden we ‘s nachts, maar de laatste 6 uren was het weer licht. Prachtige rit door de Andes dalen. Het is hier een stuk groener dan aan de kust.
Het is hier dus echt regen seizoen. Iedere dag wel een bui, soms kort soms lang. De tweede dag in Cusco hebben we een tour door de Inca vallei en Machu Picchu geregeld, en een tour door de stad 's middags. Toen we de stadtour tickets wilden halen moesten we ineens veel meer betalen, omdat de persoon 's morgens zich vergist had. We waren zo flauw dat we ons geld terug hebben geëist. (en gekregen) Dus geen stadtour, wel balen !! Om toch nog iets leuks te doen, hebben we ons allebei getrakteerd op een Inca full body massage van een uur. Heerlijk gewoon. De stadstour gaan we wel doen als we terug komen van Machu Picchu.
In Huaraz hebben we lekker geluierd, deels omdat het nogal regenachtig was. De dag zonder regen hebben we een prachtige toer per taxi gemaakt naar een paar hooggelegen meren. Doordat het regenseizoen nu toch echt aangebroken lijkt te zijn hebben we ons eerdere plan om nog verder de bergen in te gaan laten varen. Maar goed ook, bleek achteraf, want sommige wegen waren slecht befietsbaar. (deze informatie hoorden we in Nazca van een medefietser die we ook al in Ecuador hadden ontmoet)
Vanaf Huaraz (3000m) zijn we langzaam klimmend met een tussenstop in een gribushotelletje in Catac (3550m) naar de pas bij Conocoche op zo’n 4100m gefietst. Pffff. Het was niet steil, maar het is alsof ze de zuurstofkraan hebben dichtgedraaid. Voor het eerst van mijn leven zo’n hoge pas gefietst. Vanaf Conocoche was het heerlijk afdalen. In 120km 4000m afdalen naar Barranca aan de kust. Alleen de laatste 30 km was het vlak en we hadden windkracht 5 tegen, dus dat was nog even aanpoten.
Het gribus hotel had alleen kleine kamertjes met bed en gemeenschappelijk 2 Wc’s en 1 douche met een elektrische douchekop met allemaal loshangende draden. Gedoucht hebben we niet want we vonden de douche ten eerste niet zo fris en ten tweede vrij onbetrouwbaar met het gevaar van elektrocutie. Maar vooruit het was maar voor 1 nacht. Vervolgens was het feest beneden in het café tot 12 uur. Veel harde muziek en gelal. Daarna was het feest op onze straat. Er liep een bandje met trommels en toeters onze straat op en neer met wat mensen die er omheen dansten. Dit hadden we eerder meegemaakt, alleen niet zo van dichtbij. Het is een soort ritueel om de goden gunstig te stemmen en een goede oogst te krijgen. Iedere straat heeft hiervoor zijn eigen nacht. Om drie uur vonden ze het genoeg en dachten we te kunnen slapen. Bleek de hele band bij ons in het hotel te slapen. Zucht. Dus duurde het weer een uur voor iedereen sliep. Om half zes werden we wakker van het lawaai beneden. We wisten niet hoe snel we weg moesten komen. 2 WC’s delen met een groep dronken mannen is ook geen pretje. Jaja, het is dus niet alleen maar fantastisch.
Vanaf Barranca met de bus naar Lima, omdat het altijd lastig is om zo’n miljoenenstad een beetje goed in en uit te komen. Ook is het niet echt leuk om meer dan 40 km door de stad en haar zogenaamde nieuwe wijken (lees: sloppenwijken) te fietsen. We hebben een hotelletje in de wijk Miraflores opgezocht. Lima was aardig, niet bijzonder, geen stad waar we zouden willen blijven.
Vanuit Lima met de bus naar Paracas. Hiervandaan hebben we een boottocht gemaakt naar de islas Ballestas, ofwel Peru’s poor man’s galapagos. Geweldig. Een paar rotsblokken in zee die helemaal overdekt zijn met allerlei soorten vogels, zeeleeuwen en pinguïns. Guano (vogelpoep meters dik) is dus ook een exportproduct hiervandaan.
Gefietst naar Huancachina, een oase in de zandwoestijn bij Ica. We zijn ineens wel op de gringo-trail beland, in geen tijden hebben we zoveel toeristen gezien als deze dagen. Ook wel weer eens leuk.
Vanaf hier is het ongeveer 50 km zandduinen tot aan de kust. Als geweldige toeristische attractie hebben we met een buggy een rit gemaakt door de duinen om vervolgens ergens afgezet te worden om van een aantal opeenvolgende duinen te sand-boarden. Helemaal leuk. De eerste duin gingen we nog zittend af, maar daarna liggend op de buik de steile hellingen af. Wow. Ik heb er nog blauwe plekken van. ’s Avonds lekker bieren met een Engels stel waarmee we het sandboard avontuur hebben gedaan. Erg gezellig.
En dan natuurlijk door naar Nazca om de Nazca-lines met een vliegtuigje te gaan bekijken. Als je hier dan toch bent…. Ook dit was fantastisch. Een vlakke pampa doorsneden met allemaal lijnen en figuren. Gemaakt door de Nazca cultuur van 2000 jaar geleden. Het waarom is onderwerp van veel theorieën, van ufo’s tot astronomische kalender. Het meest aannemelijk is nog de theorie waarin hiermee de goden gunstig gestemd zouden worden en het zou gaan regenen. Het is hier nl kurkdroog. Het vliegtuigje vloog laag (100m) over de figuren en maakte veel bochten om iedereen gelegenheid te geven alles goed te zien. Na de 2e figuur was Sippie al kotsmisselijk. Dus mocht ik (k) de foto’s maken.
Vanaf Nazca met een super de luxe bus naar Cusco. 15 uren bussen over 650 km en een paar zeer hoge (4300m) passen. Het meeste deden we ‘s nachts, maar de laatste 6 uren was het weer licht. Prachtige rit door de Andes dalen. Het is hier een stuk groener dan aan de kust.
Het is hier dus echt regen seizoen. Iedere dag wel een bui, soms kort soms lang. De tweede dag in Cusco hebben we een tour door de Inca vallei en Machu Picchu geregeld, en een tour door de stad 's middags. Toen we de stadtour tickets wilden halen moesten we ineens veel meer betalen, omdat de persoon 's morgens zich vergist had. We waren zo flauw dat we ons geld terug hebben geëist. (en gekregen) Dus geen stadtour, wel balen !! Om toch nog iets leuks te doen, hebben we ons allebei getrakteerd op een Inca full body massage van een uur. Heerlijk gewoon. De stadstour gaan we wel doen als we terug komen van Machu Picchu.
-
02 December 2009 - 08:21
Paul, Ans:
Klaas, Sippie.
Mooie foto's en prachtige verhalen. Vind het leuk om jullie reis zo te volgen. Succes met het vervolg.
Groeten Paul en Ans.
-
02 December 2009 - 08:48
Michel:
Heee lieve mensen,
Heerlijk om te lezen en mooie foto's!
Groeten vanuit een heeeel koud Nederland
Michel -
02 December 2009 - 09:47
Henny Pater:
Hoi Klaas en Sippie
Wat is het toch geweldig om te lezen wat jullie meemaken. Ik geniet van jullie verslagen en de bijbehorende foto's. Nog heel veel plezie gewenst.
ps. Henk zit nu in Slovenie.
Groet Henny -
02 December 2009 - 14:19
Annelies:
Geweldig die video! Ik voel het zand, de snelheid. Helemaal genieten.
Ik wacht op inspiratie voor de Sintgedichten en dan is dit heerlijk gedichtontwijkendgedrag ;-) -
03 December 2009 - 17:45
Elizabeth:
Wat leuk om jullie op de foto's te zien. Volgens mij hebben jullie het super naar je zin!
Groetjes
Elizabeth -
04 December 2009 - 13:14
Trea:
Hoi Sippie en Klaas
Wat heerlijk om elke dag weer een avontuur te beleven. Hier is het grijs nat en waterkoud. Jullie verhalen zijn als zonnestraaltjes!
Hier optreden met koor gehad. Onder ons gezegd miste ik nog veel tekst maar heb dit met een sterk staaltje playback opgelost. IK stond vooraan en het was Corien niet opgevallen dat er af en toe geen geluid uit mijn mond kwam.Zijn nu aan het oefenen voor het Kerst gala in Martiniplaza. Vier liedjes mogen wij doen. Het is weinig maar ja het leven van een artiestenkoor gaat niet altijd over rozen.
Weten jullie al waar je bent met O&N. Boven op een bergtop?
En met Kerst zeker een gevulde cavia?
Veel plezier daar
Kus Trea
-
05 December 2009 - 09:50
Margriet:
He Sippie en Klaas,
erg leuk om jullie verhalen te lezen. Net alsof je er zelf bent!
Veel plezier met jullie tocht.
Grtz, Margriet, Amber en Matthijs
(Jelmer zit in Afghanistan) -
06 December 2009 - 12:51
Aach En Oane:
dag Klaas en Sippie,
Prachtig om de foto´s en het reisverslag te lezen terwijl de regen hier gestaag naar beneden valt.Wij wensen jullie nog veel plezier bij de verdere tocht toe. -
02 Februari 2010 - 15:45
Annemie Hanssen:
Hoi Sippie en Klaas, kijk eindelijk eens op jullie site; wat mooi! Ben behoorlijk spiritueel bezig en heb net een boekje over een spiri reis naar Cusco gelezen en met de Beagle kwamen ze ook al in de buurt. Leuk om het ook eens via jullie bril te bekijken. Heel veel plezier nog, wij zitten hier al twee maanden in de sneeuw en dan moet ik ook nog op wintersport! lieve groeten en nog een heeel fijne tijd. Annemie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
